Project Donderpreek,
09 09 09 De Brakke Grond Amsterdam
JEANNETTE GROENENDAAL. DONDERPREEK (werktitel): Denktank voorstelling van performance film/ documentaire ; Donderpreek (werktitel) Waar in de realiteit van hier en nu de schijn heilig wordt verklaard
Jeanette Groenendaal is naar eigen zeggen “performing a filmdirector” in de Hollandse Bible Belt. Een gehucht langs de rivier waar zij in de jaren zeventig als zevenjarig Import kind werd aangesproken en gevreesd als “vremde buitenlander’ als ‘stadsen hoer’. Op de zwaar gereformeerde lagere school werd door de schoolmeester voor haar voorgebeden; zij was dochter van de Duivel en de klas dreunde hem massaal na.
Wat ziet Jeanette als zij 38 jaar later terugkomt om er een uiterst persoonlijk onderzoek naar het zondebok-mechanisme te filmen? In het dorp ontwikkelt zij een complex performance/filmproject: ze ensceneert het maken van een film op deze beladen locatie door middel van performances, gebaseerd op de bevroren beelden uit haar herinneringen. En daarmee komen ook de herinneringen van de dorpelingen langzaam weer tot leven... een documentaire?
Halverwege het project is een auteurs-filmmaker op een creatief hoogtepunt van mogelijkheden, er is nog geen lineair verhaal op de Timeline gefixeerd. G-net wil op dit moment inhoudelijk reflecteren en het materiaal met publiek delen. Op 9 september breekt G-net in de expozaal van de Brakke Grond een TERRABITE met meer dan 120 uur video film en live performances open.
Maak je klaar voor een expositie; live performances, gesprekken met dramaturgen, filosofen, filmmakers en liefhebbers, een poster verkiezing en diepe publieksinspraak over Kill your darlings, de montage van het ruwe materiaal, etc. Erwin Jans leidt de avond in. G-net zal waardevolle adviezen met naam op de aftiteling vermelden.
Met Otobong Nkanga, JiHyun Young, Stephany Pan, Sara Manja, Manah de Pauw, Cille Lasade, Jochen Stechman GUNNAR, Selma Schepel, Vincent van de Kraan, Wendela ter Horst, Tara Rotande Wolf, Eva van Kleef, Lotte Duncker en het Poederooys mannenkoor. Art Assiatance ; Zoot Derks
Beeldend kunstenaar Jeanette Groenendaal, is geboren in 1964. Ze studeerde af aan Dasarts. Zij werk als filmmaker en performer en initiëerde talrijke Art Collectives: Patapoebar, Artporn, ZootenGenant en G-netwerk Haar filmdebuut ‘Dutch Cocaine Factory’ werd Internationaal vertoond en genomineerd voor de Magic Hour Award, Warsaw
Donderpreek is mede mogelijk gemaakt door de Brakke Grond, Het Filmfonds, (LIVE) BKVB en AFK.
09 09 09 De Brakke Grond Amsterdam
JEANNETTE GROENENDAAL. DONDERPREEK (werktitel): Denktank voorstelling van performance film/ documentaire ; Donderpreek (werktitel) Waar in de realiteit van hier en nu de schijn heilig wordt verklaard
Jeanette Groenendaal is naar eigen zeggen “performing a filmdirector” in de Hollandse Bible Belt. Een gehucht langs de rivier waar zij in de jaren zeventig als zevenjarig Import kind werd aangesproken en gevreesd als “vremde buitenlander’ als ‘stadsen hoer’. Op de zwaar gereformeerde lagere school werd door de schoolmeester voor haar voorgebeden; zij was dochter van de Duivel en de klas dreunde hem massaal na.
Wat ziet Jeanette als zij 38 jaar later terugkomt om er een uiterst persoonlijk onderzoek naar het zondebok-mechanisme te filmen? In het dorp ontwikkelt zij een complex performance/filmproject: ze ensceneert het maken van een film op deze beladen locatie door middel van performances, gebaseerd op de bevroren beelden uit haar herinneringen. En daarmee komen ook de herinneringen van de dorpelingen langzaam weer tot leven... een documentaire?
Halverwege het project is een auteurs-filmmaker op een creatief hoogtepunt van mogelijkheden, er is nog geen lineair verhaal op de Timeline gefixeerd. G-net wil op dit moment inhoudelijk reflecteren en het materiaal met publiek delen. Op 9 september breekt G-net in de expozaal van de Brakke Grond een TERRABITE met meer dan 120 uur video film en live performances open.
Maak je klaar voor een expositie; live performances, gesprekken met dramaturgen, filosofen, filmmakers en liefhebbers, een poster verkiezing en diepe publieksinspraak over Kill your darlings, de montage van het ruwe materiaal, etc. Erwin Jans leidt de avond in. G-net zal waardevolle adviezen met naam op de aftiteling vermelden.
Met Otobong Nkanga, JiHyun Young, Stephany Pan, Sara Manja, Manah de Pauw, Cille Lasade, Jochen Stechman GUNNAR, Selma Schepel, Vincent van de Kraan, Wendela ter Horst, Tara Rotande Wolf, Eva van Kleef, Lotte Duncker en het Poederooys mannenkoor. Art Assiatance ; Zoot Derks
Beeldend kunstenaar Jeanette Groenendaal, is geboren in 1964. Ze studeerde af aan Dasarts. Zij werk als filmmaker en performer en initiëerde talrijke Art Collectives: Patapoebar, Artporn, ZootenGenant en G-netwerk Haar filmdebuut ‘Dutch Cocaine Factory’ werd Internationaal vertoond en genomineerd voor de Magic Hour Award, Warsaw
Donderpreek is mede mogelijk gemaakt door de Brakke Grond, Het Filmfonds, (LIVE) BKVB en AFK.
About Project Donderpreek part 1, the performance side, in NRC)
NRC Cs, vrijdag jl
Sunday, September 13, 2009 at 11:04pm | Edit Note | Delete
De streng-gelovige bewoners van het dorp Poederoijen in de Bommelerwaard mogen wel uitkijken. Filmmaakster en performance-kunstenares Jeannette Groenendaal is van zins de kerkgangers Ð keurig in pak, vrouwen met hoed en op de dag des Heren blijft thuis de radio uit Ð op zondagmorgen op hun gang naar het huis des heren te verblijden met een weiland vol naakte vrouwen te paard. Zij vertelde dat deze week in theater De Brakke Grond in Amsterdam, op een avond gewijd aan haar film in wording, Donderpreek, waarin Jeannette herinneringen ophaalt aan haar jeugd in de Bommelerwaard. Als stadskind uit Utrecht zag ze zich plotsklaps in de jaren zestig overgeplaatst naar deze rechtzinnig-reformatorische omgeving, omdat haar ouders, zonder verder acht te slaan op de sociale gevolgen, een welgevallig oog hadden laten vallen op een schattig boerderijtje te Poederoijen. Van haar schooltijd aldaar, met een onderwijzer die de meisjes uit de klas met een vinger onder hun rokje lastig viel en klasgenootjes die Groenendaal op het schoolplein als Ôkind van de duivelÕ pestten, lijkt de kunstenares nog maar nauwelijks bekomen. 120 uur video heeft ze al gedraaid voor haar film, en er zullen er nog vele volgen, waaronder dus de sc�ne met de naakte amazones. De vrijwilligsters voor die sc�ne zijn overigens al gevonden. De bezoekers van de avond in De Brakke Grond hadden eigenlijk een vertoning van de film verwacht, maar die hoop bleek ijdel. Groenendaal bleek het publiek naar het theater te hebben genood om, zoals ze zei, als ÔresearchgroepÕ te fungeren. Het bleek dus eigenlijk meer een performance te zijn, waarbij Groenendaals partner Zoot op stringente aanwijzingen van de filmmaakster ongemonteerde rushes liet zien op drie schermen, terwijl tegelijkertijd acteurs uit de film liedjes zongen en andere acts ten beste gaven. De meest opmerkelijke daarvan was een demonstratie Ôop eieren lopenÕ. Voor deze act waren vele duizenden eieren uit de Bommelerwaard naar Amsterdam vervoerd. Het ging heel goed, kostte alleen wel veel eieren. Het publiek bleek, nadat eenmaal aan het licht getreden was dat er nog helemaal geen film bestond, eigenlijk wel gecharmeerd van de gedachte de maakster van een kunstwerk in wording terzijde te kunnen staan met adviezen. Het is altijd aardig als je inspraak lijkt te worden gegund in iets waar je eigenlijk niets mee te maken hebt. Maar dat viel tegen, want de kunstenares leek alle adviezen maar ternauwernood aan te horen. Ook die van haar eigen moeder in de zaal trouwens. Wanneer moeder op een vraag van Jeannette iets te berde bracht, klonk het al vlug een beetje bits: ãDat wil ik helemaal niet horen, mamÓ. Komt de film Donderpreek er ooit echt? De kracht van de avond lag er vermoedelijk in dat elke toeschouwer zich dat bij het aanschouwen van het zeer diffuse materiaal en de talrijke, maar niet altijd even heldere toelichtingen van Groenendaal zich ging afvragen wat de film zou kunnen zijn en onwillekeurig zelf in gedachten aan het monteren sloeg. Misschien komt hij er ook wel echt trouwens, want Groenendaal heeft een aantal jaren geleden met de even ongewone als briljante quasi-documentaire The Dutch Cocaine Factory bewezen een film te kunnen maken. Maar tot die tijd staat ons, kondigde zij aan, nog menig gezellig inspraakavondje te wachten.
Raymond van den Boogaard
