HET GROTE VAN HET “KLEINE” IN DE KUNST
Routes Award 2011 voor Šejla Kamerić en Kutluğ Ataman
European Cultural Foundation
Europa bestaat uit een bruisende - soms gistende – groep landen (en buurlanden), regio’s en steden die onderling verbonden én uniek zijn. Binnen deze wereld stimuleert de European Cultural Foundation (ECF) culturele diversiteit en uitwisseling. Zo organiseert zij onder andere de jaarlijkse ECF Routes Prinses Margriet Award. Deze wordt op 8 februari in Brussel uitgereikt aan twee kunstenaars die een waardevolle bijdrage leveren aan de culturele diversiteit van Europa: Šejla Kamerić en Kutluğ Ataman. Behalve de prijsuitreiking tonen de kunstenaars hun werk ook tijdens het publieke Routes programma in Brussel op 9 februari en in Rotterdam op 10 en 11 februari.
Šejla Kamerić (1976):
De internationale jury van de Routes Award koos de in Sarajevo geboren Šejla Kamerić vanwege haar originaliteit en onafhankelijkheid. Intieme portretten die in een breder sociaal verband te plaatsen zijn. Zo maakte zij met de video Bosnian Girl (2003) een scherp zelfportret tegen een achtergrond van racistische, antifeministische graffiti die vermoedelijk werd achtergelaten door een lid van de Nederlandse VN-vredesmacht. Daarmee legt zij met dit en haar andere werk de kwetsbaarheid van de Europese eenheid en identiteit bloot. Ook bekend is haar 4-channel filminstallatie What do I know (2007) en haar korte film Glück (2009). Deze wordt vertoond gedurende het voor publieke deel van het Route Award Programma in Brussel en Rotterdam.
Kutluğ Ataman (1961):
De Turkse filmmaker en kunstenaar Kutluğ Ataman is een echte verhalenverteller. Hij maakt werelden zichtbaar die doorgaans verborgen blijven. Zo portretteerde hij in video-installatie Küba (2004) mensen uit sloppenwijken. Maar hij gaat verder dan het portretteren van mensen die normaal gesproken onzichtbaar blijven, hij onderzoekt ook hun ervaringen en legt die op de ervaringen van andere groepen in de samenleving. Ataman: “Om te kunnen ontwikkelen hebben mensen verhalen nodig. Zonder dat vervallen we in een vorm van barbarij en wordt alles onbegrijpelijk, pornografisch. Ons begrip van de geschiedenis of geografie is subjectief. Wij zijn alleen zeker van onze eigen grenzen. Maar andere mensen - andere landen – kunnen een heel andere perceptie hebben. Voor hen bestaan die grenzen niet of houden geen steek omdat het botst met hun verhalen.”
Ook in zijn nieuwe werk Mesopotamian Dramaturgies geeft Ataman blijk van zijn interesse voor de spanning tussen traditie en globalisering. Onderdeel binnen deze serie is de film Journey to the Moon (2009). Deze wordt vertoond gedurende het publieke deel van het Routes Award Programma in Brussel en Rotterdam.
Aan de Routes Award is een bedrag van €50.000 verbonden.
Routes Award 2011 voor Šejla Kamerić en Kutluğ Ataman
European Cultural Foundation
Europa bestaat uit een bruisende - soms gistende – groep landen (en buurlanden), regio’s en steden die onderling verbonden én uniek zijn. Binnen deze wereld stimuleert de European Cultural Foundation (ECF) culturele diversiteit en uitwisseling. Zo organiseert zij onder andere de jaarlijkse ECF Routes Prinses Margriet Award. Deze wordt op 8 februari in Brussel uitgereikt aan twee kunstenaars die een waardevolle bijdrage leveren aan de culturele diversiteit van Europa: Šejla Kamerić en Kutluğ Ataman. Behalve de prijsuitreiking tonen de kunstenaars hun werk ook tijdens het publieke Routes programma in Brussel op 9 februari en in Rotterdam op 10 en 11 februari.
Šejla Kamerić (1976):
De internationale jury van de Routes Award koos de in Sarajevo geboren Šejla Kamerić vanwege haar originaliteit en onafhankelijkheid. Intieme portretten die in een breder sociaal verband te plaatsen zijn. Zo maakte zij met de video Bosnian Girl (2003) een scherp zelfportret tegen een achtergrond van racistische, antifeministische graffiti die vermoedelijk werd achtergelaten door een lid van de Nederlandse VN-vredesmacht. Daarmee legt zij met dit en haar andere werk de kwetsbaarheid van de Europese eenheid en identiteit bloot. Ook bekend is haar 4-channel filminstallatie What do I know (2007) en haar korte film Glück (2009). Deze wordt vertoond gedurende het voor publieke deel van het Route Award Programma in Brussel en Rotterdam.
Kutluğ Ataman (1961):
De Turkse filmmaker en kunstenaar Kutluğ Ataman is een echte verhalenverteller. Hij maakt werelden zichtbaar die doorgaans verborgen blijven. Zo portretteerde hij in video-installatie Küba (2004) mensen uit sloppenwijken. Maar hij gaat verder dan het portretteren van mensen die normaal gesproken onzichtbaar blijven, hij onderzoekt ook hun ervaringen en legt die op de ervaringen van andere groepen in de samenleving. Ataman: “Om te kunnen ontwikkelen hebben mensen verhalen nodig. Zonder dat vervallen we in een vorm van barbarij en wordt alles onbegrijpelijk, pornografisch. Ons begrip van de geschiedenis of geografie is subjectief. Wij zijn alleen zeker van onze eigen grenzen. Maar andere mensen - andere landen – kunnen een heel andere perceptie hebben. Voor hen bestaan die grenzen niet of houden geen steek omdat het botst met hun verhalen.”
Ook in zijn nieuwe werk Mesopotamian Dramaturgies geeft Ataman blijk van zijn interesse voor de spanning tussen traditie en globalisering. Onderdeel binnen deze serie is de film Journey to the Moon (2009). Deze wordt vertoond gedurende het publieke deel van het Routes Award Programma in Brussel en Rotterdam.
Aan de Routes Award is een bedrag van €50.000 verbonden.