Playlist of Work in Progress
- Project DONDERPREEK part 1 De Brakke Grond, Amsterdam 09/09/2009 (NL)
- REFORMATION, IDFA, Paradocs Talks, 27/11/2009 (EN)
- REFORMATION part 2 PLANET DOC REVIEW Warschaw 15/04/2009 (EN)
- REFORMATION, part of Masterclass, 07/10/2009 Filmacademy, ARTISTERIUM 2010 (EN)
Project Donderpreek,
De Brakke Grond Amsterdam 09/09/09
Denktank voorstelling van performance film/ documentaire ; Donderpreek (werktitel) Waar in de realiteit van hier en nu de schijn heilig wordt verklaard
Jeanette Groenendaal is naar eigen zeggen “performing a filmdirector” in de Hollandse Bible Belt. Een gehucht langs de rivier waar zij in de jaren zeventig als zevenjarig Import kind werd aangesproken en gevreesd als “vremde buitenlander’ als ‘stadsen hoer’. Op de zwaar gereformeerde lagere school werd door de schoolmeester voor haar voorgebeden; zij was dochter van de Duivel en de klas dreunde hem massaal na.
Wat ziet Jeanette als zij 38 jaar later terugkomt om er een uiterst persoonlijk onderzoek naar het zondebok-mechanisme te filmen? In het dorp ontwikkelt zij een complex performance/filmproject: ze ensceneert het maken van een film op deze beladen locatie door middel van performances, gebaseerd op de bevroren beelden uit haar herinneringen. En daarmee komen ook de herinneringen van de dorpelingen langzaam weer tot leven... een documentaire?
Halverwege het project is een auteurs-filmmaker op een creatief hoogtepunt van mogelijkheden, er is nog geen lineair verhaal op de Timeline gefixeerd. G-net wil op dit moment inhoudelijk reflecteren en het materiaal met publiek delen. Op 9 september breekt G-net in de expozaal van de Brakke Grond een TERRABITE met meer dan 120 uur video film en live performances open.
Maak je klaar voor een expositie; live performances, gesprekken met dramaturgen, filosofen, filmmakers en liefhebbers, een poster verkiezing en diepe publieksinspraak over Kill your darlings, de montage van het ruwe materiaal, etc. Erwin Jans leidt de avond in. G-net zal waardevolle adviezen met naam op de aftiteling vermelden.
Met Otobong Nkanga, JiHyun Young, Stephany Pan, Sara Manja, Manah de Pauw, Cille Lasade, Jochen Stechman GUNNAR, Selma Schepel, Vincent van de Kraan, Wendela ter Horst, Tara Rotande Wolf, Eva van Kleef, Lotte Duncker en het Poederooys mannenkoor. Art Assiatance ; Zoot Derks
Beeldend kunstenaar Jeanette Groenendaal, is geboren in 1964. Ze studeerde af aan Dasarts. Zij werk als filmmaker en performer en initiëerde talrijke Art Collectives: Patapoebar, Artporn, ZootenGenant en G-netwerk Haar filmdebuut ‘Dutch Cocaine Factory’ werd Internationaal vertoond en genomineerd voor de Magic Hour Award, Warsaw
zie onderaan recentie NRC door Raymond van den Boogaard
Donderpreek is mede mogelijk gemaakt door de Brakke Grond, Het Filmfonds, (LIVE) BKVB en AFK
REFORMATION IDFA 27/11/2009
Je n’accuse pas
No stranger to controversy, nor to the idea of ruffling a few feathers, maverick auteur Jeanette Groenendaal will present excerpts from her new project Reformation this afternoon to an audience of Paradocs devotees. The project will depict the fundamental Christian orthodoxy that Groenendal, dubbed “the daughter of the devil” by local villagers, allegedly suffered while growing up in rural Holland in the 1970s.
“It is a return to the past”, she emotes. “Not for revenge, nor to accuse, but to research the roots of a past that is coming back – the religion, the conservatism, the judgmental moral standards. The village becomes a film set for my memory, and when the village itself begins to remember, that’s the point at which I turn on my camera and the documentary begins.”
Using three screens within the Escape Club, Groenendaal will show excerpts from the 120 hours of footage shot so far. “I will try to interweave a movie, so the audience can witness the filmmaking progress”, she comments. “And I will invite them to edit the film in their heads.”
“The major theme of Reformation will be the scapegoat mechanism,” she continues. “That is what I was. That is how I was perceived. Christian fundamentalism is very dangerous as it excludes people from society – it affected me and I think it still happens today. It is a very exclusive and judgmental form of politics.”
Nick Cunningham
No stranger to controversy, nor to the idea of ruffling a few feathers, maverick auteur Jeanette Groenendaal will present excerpts from her new project Reformation this afternoon to an audience of Paradocs devotees. The project will depict the fundamental Christian orthodoxy that Groenendal, dubbed “the daughter of the devil” by local villagers, allegedly suffered while growing up in rural Holland in the 1970s.
“It is a return to the past”, she emotes. “Not for revenge, nor to accuse, but to research the roots of a past that is coming back – the religion, the conservatism, the judgmental moral standards. The village becomes a film set for my memory, and when the village itself begins to remember, that’s the point at which I turn on my camera and the documentary begins.”
Using three screens within the Escape Club, Groenendaal will show excerpts from the 120 hours of footage shot so far. “I will try to interweave a movie, so the audience can witness the filmmaking progress”, she comments. “And I will invite them to edit the film in their heads.”
“The major theme of Reformation will be the scapegoat mechanism,” she continues. “That is what I was. That is how I was perceived. Christian fundamentalism is very dangerous as it excludes people from society – it affected me and I think it still happens today. It is a very exclusive and judgmental form of politics.”
Nick Cunningham
Research on scapegoat mechanism
Planet Doc Review Warschaw. Special Projects, 15/04/2010
The filmmaker opens Up a TERRABITE of material, more than 120 video Rushing hours of her new movie: Reformation projected on 3 simultaneous screens, After the viewing You are invited to act as a Think Tank. Speak out your insights and wishes for the next edit steps to take or discuss the scenes or directions you wish in this context, Is it possible to create a Timeline with an open minded approach and Your influence ?
Jeanette Groenendaal is in process of an experimental method of filmmaking, mixing documentary, re-enactment and activist performance. She questions her past in a tiny village along the fertile river delta of the Netherlands. After 38 years Jeanette returns to the village, performing a filmdirector ; will she be recognized as the " Child of the devil" she was condemned to be at the time? The "City Whore" as she was named? Will the villagers participate their part in their own exclusive fundamentalist landscape? Who remembers the Christian schoolmasters incestuous practices on the young girls?
The return is not for revenge, not to interrogate or to condemn, She returns in search for understanding. Not only about herself, or the history of the Netherlands, but also to understand about her country today; the religion, the conservatism, the xenophobia, values and National identity.
The film in creation is more than a personal therapy or a documentary on a fundamentalist community. Filmmaker fictionalizes her own biography to stylized memory-picture, dream fragments re-construct passages from her youth in a village. Her protagonist is dividend over several female body’s that wash ashore in the village like “FremdKorper” that infiltrate the village in different ways to confront its preconceptions. A female and poetic answer to a patriarchic male universe, The film proposes eroticism of the garden of Eden against the eroticism of sexual repressions and the forthcoming perversions (Hieronymus Bosch lived in that very landscape) The dark Calvinist village is flooded by a tsunami of female nudity
And in the shadows of the dream the filmmaker’s reveals something of that cultural economical powers we call globalization and keeps the village in its paradoxical grip. A web full of intrigues covers the village connecting it with unexpected insights in overproduction of milk and honey, capitalism and Calvinism, religion and racism in South Africa, the fight against homosexuality and Muslims not only the Lord is the savior of the island between the rivers of the Netherlands....
We had enough of the simplifying and identifying images on stage by director- egos, who want us to be interested in how they see the world. We had enough of the ignorant arrogance with which the audience is mostly underestimated. But we didn't have enough yet of the complexity and the pleasure of a polyphonic art work, which allows individual, different access from different sides by different spectators (Heiner Goebbels)
Supported by FILMFONDS- FondsBKVB- AFK Distributed by G-netwerk; FILMBANK/EYE (NL)/ Against Gravity (PL)
The filmmaker opens Up a TERRABITE of material, more than 120 video Rushing hours of her new movie: Reformation projected on 3 simultaneous screens, After the viewing You are invited to act as a Think Tank. Speak out your insights and wishes for the next edit steps to take or discuss the scenes or directions you wish in this context, Is it possible to create a Timeline with an open minded approach and Your influence ?
Jeanette Groenendaal is in process of an experimental method of filmmaking, mixing documentary, re-enactment and activist performance. She questions her past in a tiny village along the fertile river delta of the Netherlands. After 38 years Jeanette returns to the village, performing a filmdirector ; will she be recognized as the " Child of the devil" she was condemned to be at the time? The "City Whore" as she was named? Will the villagers participate their part in their own exclusive fundamentalist landscape? Who remembers the Christian schoolmasters incestuous practices on the young girls?
The return is not for revenge, not to interrogate or to condemn, She returns in search for understanding. Not only about herself, or the history of the Netherlands, but also to understand about her country today; the religion, the conservatism, the xenophobia, values and National identity.
The film in creation is more than a personal therapy or a documentary on a fundamentalist community. Filmmaker fictionalizes her own biography to stylized memory-picture, dream fragments re-construct passages from her youth in a village. Her protagonist is dividend over several female body’s that wash ashore in the village like “FremdKorper” that infiltrate the village in different ways to confront its preconceptions. A female and poetic answer to a patriarchic male universe, The film proposes eroticism of the garden of Eden against the eroticism of sexual repressions and the forthcoming perversions (Hieronymus Bosch lived in that very landscape) The dark Calvinist village is flooded by a tsunami of female nudity
And in the shadows of the dream the filmmaker’s reveals something of that cultural economical powers we call globalization and keeps the village in its paradoxical grip. A web full of intrigues covers the village connecting it with unexpected insights in overproduction of milk and honey, capitalism and Calvinism, religion and racism in South Africa, the fight against homosexuality and Muslims not only the Lord is the savior of the island between the rivers of the Netherlands....
We had enough of the simplifying and identifying images on stage by director- egos, who want us to be interested in how they see the world. We had enough of the ignorant arrogance with which the audience is mostly underestimated. But we didn't have enough yet of the complexity and the pleasure of a polyphonic art work, which allows individual, different access from different sides by different spectators (Heiner Goebbels)
Supported by FILMFONDS- FondsBKVB- AFK Distributed by G-netwerk; FILMBANK/EYE (NL)/ Against Gravity (PL)
REFORMATION
Een volwassen vrouw keert terug. Ze keert terug naar haar verleden. Naar het dorp waarin ze in de jaren zestig opgroeide. Ze keert terug naar het trauma dat ze opliep. Maar ze keert niet terug zondermeer. Ze keert terug als filmmaakster. Ze ensceneert haar terugkeer. Ze keert terug met een camera in de hand. Niet om te ondervragen of te beschuldigen. Niet om wraak te nemen of om af te rekenen. Maar om iets te begrijpen van zichzelf, vanr haar verleden, vanr Nederland. Ook van het Nederland van nu, in de greep van zoveel dat terugkeert: de religie, het conservatisme, de xenofobie, de normen en waarden, de nationale identiteit.
Het verhaal van het meisje begint wanneer haar ouders besluiten hun woonst in Utrecht om te ruilen voor een boerderijtje in het paradijselijke Poederoijen. Het stadskind, grootgebracht in de vrije hippiesfeer zo typisch voor het Nederland van de jaren zestig, komt terecht in de streng gereformeerde omgeving van de bijbelbelt, op ‘het Eiland van de Heiland’. Al snel wordt ze de ‘zondebok’ van het dorp, nagewezen en gepest door de andere kinderen. De onderwijzer slaat haar in de klas als ‘kind van de duivel’ aan de schandpaal, maar zit intussen wel met zijn hand onder haar rokje. Ze ziet, hoort en doet wat ze als kind niet zou mogen zien, horen en doen.
Meer dan dertig jaar en een volwassen leven later neemt ze het besluit terug te keren naar Poederoijen om haar spoken opnieuw onder ogen te zien. Wat gebeurt er als de zondebok terugkeert? Het gaat intussen niet alleen meer om haar eigen spoken. De film die zij maakt gaat verder dan een persoonlijke therapie en verder dan een documentaire over een gereformeerde gemeenschap. Ook de spoken van de geschiedenis duiken op: de laatst verbrande heks van Poederoijen, humanist Hugo de Groot die in Slot Loevestein gevangenzat omwille van zijn tolerante theologische opvattingen en in een boekenkist ontsnapte.
De filmmaakster fictionaliseert haar eigen biografie tot gestileerde herinneringsbeelden. In een reeks van ‘droombeelden’ reconstrueert ze fragmenten uit haar jeugd in het dorp. Ze verdeelt haar ervaringen over verschillende vrouwelijke personages die in Poederoijen ‘aanspoelen’ als fremdkörper. Die vreemde vrouwenlichamen proberen op verschillende manieren het dorp binnen te dringen en zijn inwoners te confronteren met hun maatschappelijk verdrongene.
De film is een vrouwelijk en poëtisch antwoord op een patriarchaal en religieus universum. Tegenover de sexuele verdringing en daarmee samenhangende perversies plaatst de film de erotiek van de tuin der lusten: het sombere en gekwelde Poederoijen wordt met vrouwelijk naakt overspoeld.
En in de plooien van die droombeelden legt de filmmaakster eveneens iets bloot van de politieke, culturele en economische krachten die we globalisering noemen en die ook Poederoijen in hun paradoxale greep houden. Een intrigerend web wordt rond Poederoijen gespannen vol onverwachte verbanden met overproductie, schapenteelt voor moslims, racisme in Zuid-Afrika. Niet alleen de Heiland bepaalt de toekomst van het Eiland…
Erwin Jans
Supported by FILMFONDS- FondsBKVB- AFK Distributed by G-netwerk; FILMBANK/EYE (NL)/ Against Gravity (PL)
Storyboard by Zoot Derks (click image)
About Project Donderpreek part 1, the performance side, in NRC)
NRC Cs, vrijdag jl
Sunday, September 13, 2009 at 11:04pm | Edit Note | Delete
De streng-gelovige bewoners van het dorp Poederoijen in de Bommelerwaard mogen wel uitkijken. Filmmaakster en performance-kunstenares Jeannette Groenendaal is van zins de kerkgangers Ð keurig in pak, vrouwen met hoed en op de dag des Heren blijft thuis de radio uit Ð op zondagmorgen op hun gang naar het huis des heren te verblijden met een weiland vol naakte vrouwen te paard. Zij vertelde dat deze week in theater De Brakke Grond in Amsterdam, op een avond gewijd aan haar film in wording, Donderpreek, waarin Jeannette herinneringen ophaalt aan haar jeugd in de Bommelerwaard. Als stadskind uit Utrecht zag ze zich plotsklaps in de jaren zestig overgeplaatst naar deze rechtzinnig-reformatorische omgeving, omdat haar ouders, zonder verder acht te slaan op de sociale gevolgen, een welgevallig oog hadden laten vallen op een schattig boerderijtje te Poederoijen. Van haar schooltijd aldaar, met een onderwijzer die de meisjes uit de klas met een vinger onder hun rokje lastig viel en klasgenootjes die Groenendaal op het schoolplein als Ôkind van de duivelÕ pestten, lijkt de kunstenares nog maar nauwelijks bekomen. 120 uur video heeft ze al gedraaid voor haar film, en er zullen er nog vele volgen, waaronder dus de scne met de naakte amazones. De vrijwilligsters voor die scne zijn overigens al gevonden. De bezoekers van de avond in De Brakke Grond hadden eigenlijk een vertoning van de film verwacht, maar die hoop bleek ijdel. Groenendaal bleek het publiek naar het theater te hebben genood om, zoals ze zei, als ÔresearchgroepÕ te fungeren. Het bleek dus eigenlijk meer een performance te zijn, waarbij Groenendaals partner Zoot op stringente aanwijzingen van de filmmaakster ongemonteerde rushes liet zien op drie schermen, terwijl tegelijkertijd acteurs uit de film liedjes zongen en andere acts ten beste gaven. De meest opmerkelijke daarvan was een demonstratie Ôop eieren lopenÕ. Voor deze act waren vele duizenden eieren uit de Bommelerwaard naar Amsterdam vervoerd. Het ging heel goed, kostte alleen wel veel eieren. Het publiek bleek, nadat eenmaal aan het licht getreden was dat er nog helemaal geen film bestond, eigenlijk wel gecharmeerd van de gedachte de maakster van een kunstwerk in wording terzijde te kunnen staan met adviezen. Het is altijd aardig als je inspraak lijkt te worden gegund in iets waar je eigenlijk niets mee te maken hebt. Maar dat viel tegen, want de kunstenares leek alle adviezen maar ternauwernood aan te horen. Ook die van haar eigen moeder in de zaal trouwens. Wanneer moeder op een vraag van Jeannette iets te berde bracht, klonk het al vlug een beetje bits: ãDat wil ik helemaal niet horen, mamÓ. Komt de film Donderpreek er ooit echt? De kracht van de avond lag er vermoedelijk in dat elke toeschouwer zich dat bij het aanschouwen van het zeer diffuse materiaal en de talrijke, maar niet altijd even heldere toelichtingen van Groenendaal zich ging afvragen wat de film zou kunnen zijn en onwillekeurig zelf in gedachten aan het monteren sloeg. Misschien komt hij er ook wel echt trouwens, want Groenendaal heeft een aantal jaren geleden met de even ongewone als briljante quasi-documentaire The Dutch Cocaine Factory bewezen een film te kunnen maken. Maar tot die tijd staat ons, kondigde zij aan, nog menig gezellig inspraakavondje te wachten. Raymond van den Boogaard
NRC Cs, vrijdag jl
Sunday, September 13, 2009 at 11:04pm | Edit Note | Delete
De streng-gelovige bewoners van het dorp Poederoijen in de Bommelerwaard mogen wel uitkijken. Filmmaakster en performance-kunstenares Jeannette Groenendaal is van zins de kerkgangers Ð keurig in pak, vrouwen met hoed en op de dag des Heren blijft thuis de radio uit Ð op zondagmorgen op hun gang naar het huis des heren te verblijden met een weiland vol naakte vrouwen te paard. Zij vertelde dat deze week in theater De Brakke Grond in Amsterdam, op een avond gewijd aan haar film in wording, Donderpreek, waarin Jeannette herinneringen ophaalt aan haar jeugd in de Bommelerwaard. Als stadskind uit Utrecht zag ze zich plotsklaps in de jaren zestig overgeplaatst naar deze rechtzinnig-reformatorische omgeving, omdat haar ouders, zonder verder acht te slaan op de sociale gevolgen, een welgevallig oog hadden laten vallen op een schattig boerderijtje te Poederoijen. Van haar schooltijd aldaar, met een onderwijzer die de meisjes uit de klas met een vinger onder hun rokje lastig viel en klasgenootjes die Groenendaal op het schoolplein als Ôkind van de duivelÕ pestten, lijkt de kunstenares nog maar nauwelijks bekomen. 120 uur video heeft ze al gedraaid voor haar film, en er zullen er nog vele volgen, waaronder dus de scne met de naakte amazones. De vrijwilligsters voor die scne zijn overigens al gevonden. De bezoekers van de avond in De Brakke Grond hadden eigenlijk een vertoning van de film verwacht, maar die hoop bleek ijdel. Groenendaal bleek het publiek naar het theater te hebben genood om, zoals ze zei, als ÔresearchgroepÕ te fungeren. Het bleek dus eigenlijk meer een performance te zijn, waarbij Groenendaals partner Zoot op stringente aanwijzingen van de filmmaakster ongemonteerde rushes liet zien op drie schermen, terwijl tegelijkertijd acteurs uit de film liedjes zongen en andere acts ten beste gaven. De meest opmerkelijke daarvan was een demonstratie Ôop eieren lopenÕ. Voor deze act waren vele duizenden eieren uit de Bommelerwaard naar Amsterdam vervoerd. Het ging heel goed, kostte alleen wel veel eieren. Het publiek bleek, nadat eenmaal aan het licht getreden was dat er nog helemaal geen film bestond, eigenlijk wel gecharmeerd van de gedachte de maakster van een kunstwerk in wording terzijde te kunnen staan met adviezen. Het is altijd aardig als je inspraak lijkt te worden gegund in iets waar je eigenlijk niets mee te maken hebt. Maar dat viel tegen, want de kunstenares leek alle adviezen maar ternauwernood aan te horen. Ook die van haar eigen moeder in de zaal trouwens. Wanneer moeder op een vraag van Jeannette iets te berde bracht, klonk het al vlug een beetje bits: ãDat wil ik helemaal niet horen, mamÓ. Komt de film Donderpreek er ooit echt? De kracht van de avond lag er vermoedelijk in dat elke toeschouwer zich dat bij het aanschouwen van het zeer diffuse materiaal en de talrijke, maar niet altijd even heldere toelichtingen van Groenendaal zich ging afvragen wat de film zou kunnen zijn en onwillekeurig zelf in gedachten aan het monteren sloeg. Misschien komt hij er ook wel echt trouwens, want Groenendaal heeft een aantal jaren geleden met de even ongewone als briljante quasi-documentaire The Dutch Cocaine Factory bewezen een film te kunnen maken. Maar tot die tijd staat ons, kondigde zij aan, nog menig gezellig inspraakavondje te wachten. Raymond van den Boogaard